MEHMET ÇETİN
Hayata ve Masala Dair
Bir Son ve Başlangıç
Işığı öp ve uyandır ışığı
Uyandır kadim hakikati bütün mevsimleriyle
Sonsuz şekilleri ve renkleriyle uyandır
Sayısız yönlerine çevir tutulmuş boynumuzu evrenin
Evrenin ve tarihin
Işığı öp ve uyandır ışığı
Paslı yüreğimizi öp ve istikbalimizi
Uyandır yüreğimizi rüyasız ve mükerrer uykulardan
Malum olsun kendimize yeniden
Öpüşünle esrarı kalbimizin
Ellerini yaralarımızın üstünde gezdir
El değmemiş yerlerinde gezdir evrenimizin
En çirkin yerlerinde yüzümüzün
Deşilmemiş çıbanlarımızda kimsenin farketmediği
Cam kırığı hatıralarımızda
En yetim yerlerini sıvazla bahtımızın
Işığı öp ve uyandır ışığı
Işıklarımızın ruhunu, ruhlarımızın ışığını
Zamanda uyuklayan uyansın uykusundan
Uykunun pası silinsin ömrümüzden
Çözülsün sıcaklığıyla öpüşünün
Bir kaşık suda uyuklayan buzdağları
Işığı öp ve uyandır ışığı
Damıt ve bakir aydınlıklar sağ
Bizi korkutan
Ve bizden korkan karanlıklardan
Işığı öp ve uyandır ışığı
Ta can evinden öp
Elmas şuaları düşsün karanlığına geri kalan günlerimizin
Meçhulden bir pencere aç malumlarımıza
Ya biz gelelim alınyazılarımızla sana
Ya sen gel, müdahil ol alınyazılarımıza
Işığı öp ve uyandır ışığı
Kanlı ve yitik coğrafyaların ışığını
Asya’nın, Afrika’nın, Avrupa’nın kadim ışığını
Amerika’nın ışıksız aydınlığını
Öksüz ve muazzam ışığını geçmişi ve
Geleceği budanmış ülkemin
Işığı öp ve uyandır ışığı
Emeği öp ve emekle kazanılmış ekmeği
Aşk ve adaletle paylaşılmış ekmeği
Dağıt ekmeğe hasret namuslu sofralara
Rızkı çalınmış çocuklara
Işığı öp ve uyandır ışığı
Ölümü ve uykuyu yumuşatan şefkatinle
Kolay kıl yeniden doğmanın
Ve uyumanın paylaşılmaz sancısını
Gözkapakları ağırlaşmış bir evrenin
Öper gibi gözlerini ya da
Işığı öp ve uykuya yatır ışığı
Kaf Dağına Bakan Ayna’dan